มีการรักษาโรคเลปโตสไปโรซิสหลายวิธี และโรคนี้สามารถรักษาได้ด้วยยาที่เหมาะสม โชคดีที่การรักษาสภาพนี้มักจะค่อนข้างง่าย ยาปฏิชีวนะจะให้ผู้ป่วยทันทีหลังจากได้รับการวินิจฉัย หากโรครุนแรง ผู้ป่วยอาจต้องได้รับยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำหรือต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล แพทย์หลายคนเลือกใช้ doxycycline ในระยะแรกของการรักษา
อาการของโรคฉี่หนูอาจแตกต่างกันไป บางรายมีอาการคล้ายไข้หวัดเล็กน้อย ขณะที่บางรายอาจมีอาการรุนแรงคล้ายไข้หวัด แม้ว่าผู้ป่วยจำนวนมากจะหายเป็นปกติหลังการรักษา แต่รายอื่นๆ จะเกิดภาวะแทรกซ้อนรุนแรง ในบางกรณีโรคนี้ถึงแก่ชีวิต แม้ว่าโรคเลปโตสไปโรซิสจะไม่เป็นอันตราย แต่สิ่งสำคัญคือต้องปฏิบัติตามคำแนะนำและคำแนะนำทั้งหมดจากแพทย์ของคุณ
แม้ว่าจะไม่มีการรักษาโรคเลปโตสไปโรซิสโดยเฉพาะ แต่อาการอาจแตกต่างกันอย่างมาก บางรายจะไม่มีอาการใดๆ เลย ในขณะที่บางรายอาจมีอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ซึ่งอาจคงอยู่เป็นเวลาหลายวันหรือหลายสัปดาห์ ยิ่งกว่านั้น บางคนอาจมีอาการแทรกซ้อนที่รุนแรงมาก และพวกเขาจำเป็นต้องได้รับการดูแลอย่างเข้มข้น ด้วยเหตุนี้จึงต้องแจ้งให้แพทย์ทราบเกี่ยวกับอาการและภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นก่อนเริ่มการรักษาเสมอ ดังนั้นการรักษาโรคฉี่หนูที่ดีที่สุดคืออะไร?
การรักษาโรคฉี่หนูขึ้นอยู่กับระยะของโรค ในระยะแรก ยาปฏิชีวนะเป็นบรรทัดแรกของการรักษา แต่ระยะที่สองอาจล่าช้าและอาจต้องได้รับการดูแลประคับประคอง เช่น ผลิตภัณฑ์จากเลือดหรือเครื่องช่วยหายใจ ความเจ็บป่วยมักจะหายไปภายในไม่กี่เดือนหรือหลายปี แต่ในกรณีที่รุนแรงที่สุดการรักษาจะยากขึ้น การติดเชื้อควรได้รับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะโดยเร็วที่สุด
การรักษาโรคฉี่หนูมีหลายวิธี อาการของโรคฉี่หนูจะแปรปรวนมากและความรุนแรงของโรคจะขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล การรักษา โรคฉี่หนูมักจะให้ผู้ป่วยทันทีที่มีอาการ การรักษาอาจประกอบด้วยหลายขั้นตอน แม้ว่าอาการจะแตกต่างกันมาก แต่การรักษาจะได้ผลดีหากผู้ป่วยแสดงอาการและอาการแสดงที่สอดคล้องกับโรค
ในระยะแรก โรคนี้มักได้รับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะและการดูแลแบบประคับประคอง ระยะที่สองเรียกว่าโรคไวล์ (Weil's disease) อาจถึงแก่ชีวิตได้และอาจต้องใช้อวัยวะหลายส่วนและอาจต้องผ่าตัด ในระยะแรก แพทย์จะจ่ายยาปฏิชีวนะและตรวจเลือด ผู้ป่วยควรไปพบแพทย์ทันทีที่มีอาการ ในช่วงระยะที่สองของคุณ เขาหรือเธออาจแนะนำคุณให้รู้จักกับผู้เชี่ยวชาญด้านโรคติดเชื้อ
โรคฉี่หนูรักษายากเพราะมีอาการหลายอย่าง ในบางกรณี โรคนี้อาจไม่แสดงอาการและต้องการการดูแลแบบประคับประคอง ประการที่สอง โรคฉี่หนูอาจทำให้ไตหรือตับวายได้ สิ่งนี้สามารถนำไปสู่เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ในบางกรณี โรคนี้สามารถหายได้เองและรักษาได้โดยไม่ต้องใช้ยาปฏิชีวนะ ในกรณีเหล่านี้มีการกำหนดยาปฏิชีวนะเพื่อลดอาการของโรค รวมทั้งการลดลงของจำนวนจุลินทรีย์ในปัสสาวะ
การรักษาโรคฉี่หนูขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรค ในระยะเริ่มแรกโรคจะมีอาการคล้ายไข้หวัด ขึ้นอยู่กับความรุนแรง ผู้ป่วยอาจต้องการการดูแลแบบประคับประคอง เช่น การล้างไตและการช่วยหายใจ ผู้ป่วยบางรายต้องได้รับการรักษาเพิ่มเติม เช่น ไตและกระดูกล้มเหลว ในกรณีส่วนใหญ่โรคฉี่หนูหายได้เองโดยไม่ต้องใช้ยาปฏิชีวนะ
ในระยะที่สอง ผู้ป่วยอาจมีอาการรุนแรง ได้แก่ เลือดออกใต้ผิวหนัง ไตวาย และหัวใจล้มเหลว ผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่มีอาการเว้นแต่จะป่วยหนัก อาการมีตั้งแต่อาการต่างๆ ไปจนถึงอาการ "คล้ายไข้หวัดใหญ่" ที่ไม่รุนแรง ไปจนถึงอวัยวะหลายส่วนล้มเหลวที่คุกคามชีวิต หากสงสัยว่าเป็นโรคแพทย์จะเก็บตัวอย่างเลือดและปัสสาวะและวิเคราะห์ผล กระดูกสันหลังยังใช้เพาะเชื้อแบคทีเรีย
ในบางกรณีที่รุนแรง การติดเชื้ออาจทำให้อวัยวะล้มเหลวได้ อาการของโรคฉี่หนูเฉียบพลันอาจรุนแรงได้ ผู้ป่วยบางรายอาจต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล หากยังมีอาการอยู่อาจทำให้เสียชีวิตได้ ข่าวดีคือ โรคฉี่หนูสามารถรักษาได้ หากคุณไม่แน่ใจเกี่ยวกับความเสี่ยงในการติดเชื้อ ปรึกษาแพทย์ของคุณและไปที่ https://phuketbulletin.co.th/ เพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติม แม้ว่าโรคเลปโตสไปโรซีสจะพบได้ยากในสหราชอาณาจักร แต่ก็สามารถแพร่เชื้อได้ง่ายจากสัตว์