สุนัขจิ้งจอกเห็นกามีเนื้อชิ้นโตอยู่ในปาก จึงเอ๋ยว่า
“เพื่อนกาเอ๋ย ตาของเพื่อนช่างงดงามราวกับตาเหยี่ยว ปีกก็เป็นเงาดั่งปีกนกอินทรี ข้าอยากรู้นักว่าถ้าเพื่อนร้องเพลง เสียงของเพื่อนจะไพเราะเพราะพริ้งเพียงใด”
กาได้ฟังเสียงป้อยอก็ชอบใจ รีบอ้าปากร้องเพลงอวดสุนัขจิ้งจอกทันใด เมื่อกาอ้าปาก ชิ้นเนื้อก็ตกลงมาที่พื้นสุนัขจิ้งจอก ก็เข้าไปคาบเนื้อแล้ววิ่งจากไปทันที
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“คนที่เฝ้ามายกยอปอปั้น ย่อมหวังได้ประโยชน์จากเรา”
ที่มา :: นิทานอีสป จาก Msolution